Read Harsiddhi Mata Chalisha in Gujarati

 માં હરસિદ્ધિના પ્રાગટય ચાલીસા 

 

કોયલા ડુંગરે બેઠી કૃપાળી , અરજી ઉરે ઘરજો રે

હેત ધરીને હે હરસિદ્ધિ ! સમયે સ્હાયું કરજો રે .

વહાણવટી જો વચન દીયે તો , કોઈ ના શકે રોકી રે ;

સમંદર તારાં ચરણો ઘુવે , ચારે દિશાએ ચોકી રે .

તલવાર ત્રિશૂળ ક૨માં શોભે , સિંહે સવારી તારી રે ;

કમળ કેડા જળમાં પાડે , વરદમુદ્રા ધારી રે ,

આરતી ટાણે ઉજ્જૈન જાતી , સંદયા જ્યારે ઢળતી રે ;

 હાકલ દેવા હાજ૨ થાતી , પ્રભાતે પાછી વળતી રે .

શંખના નાદો , નોબત બાજે , માવડી તારા મોલે રે ;

ઝળહળ ઝળહળ જ્યોતુ થાતી , છત્તર તારા ડોલે રે .

આરતી કેરાં દર્શન થાતાં , અંતરમાં અજવાળાં રે ;

હેતવાળી મા હે હરસિદ્ધિ ! ભાંગે ભ્રમનાં તાળાં રે .

વિક્રમની તું વહારે ચડી મા ! ખેલ ખાંડાના ખેલી રે ;

બાણ લાખ તેં માળવો દીધો , બાંય ઝાલી થઈ બેલી રે .

ક્ષિપ્રા નદીના કાંઠે તું બેઠી , બેઠી હરસિદ્ધિ નામે રે ;

પૂજા કરવા મમ્હાકાલ આવે , આવે તમારા ધામે રે .

દેવી દયાળી દયા કરીને , દરિયે દોટયું દેતી રે ;

શ્રીફળ ચુંદડી સ્નેહ ધરીને , હાથોહાથ તું લેતી રે .

ગાધવી બંદર બેસણાં તારાં , વંટોળિયો ના વેડે રે ;

વંદન કરીને વટાણવટીને , ખારવા દરિયો ખેડે રે . 

જગડુશાએ જાવા જઈને , વેપાર મોટો કીધો રે ;

છ છ જહાજો ભરીને શેઠે , સામાન સાથે લીધો રે .

દરિયે જાગ્યું તોફાન માડી , સાગર તો છલકાણો રે ;

પ્રલયકારી પવન ફૂંકાણો , માથે મેઘ મંડાણો રે .

જગડુશાએ પોકાર પાડ્યો , માડી મદદે ધાજો રે ;

બાળને માથે મોત મંડાણું , ડૂબશે આ જહાજે રે .

દરિયે વાળ્યો દાટ દયાળી ! ના થાવાનું થાશે રે ;

કીધી કમાણી શું રે કામની , પ્રાણ જો મારા જાશે રે .

પાણી ભરાણાં વહાણમાં માડી ! કોઈ ના ફાવે કારી રે ;

વહાલા જોતા હશે વાટડી મારી , તારુણી તું લે તારી રે ..

જગત આખાની જનેતા તું છે , ખોળે બે ખમકારી રે ;

જોરાળી આજે જીવડો જાશે , ભક્તિ લાજશે તારી રે .

છલકે આંસુ આંખલડીએ , કાળ ઊભો છે સામે રે ;

કરજોડીને કરગરી મા ! આવીશ તારા ધામે રે .

સાદ સુણીને ઊઠી તું માડી ! સાવજ લીધો સાથે રે ;

પાવન પગલે પ્રયાણ કીધાં , ત્રિશૂળ તોળ્યું હાથે રે .

ડગલાં દીધાં દરિયામાં તે , દરિયે મારગ દીધો રે ;

ત્રિશૂળ તોળી તારુણી તેં , વણિક તારી લીધો છે .

દેવળ બાંધ્યાં જગડુશાએ , માડી આવી બિરાજો રે ;

પ્રાણ માંગો તોય પરમેશ્વરી હું , પાછો પડું તો કહેજો રે .

શિખર તોડીને પરગટી તું માડી , ભોગ ભયંકર માગ્યા રે ;

એકેક પગથિયે બલિ ચઢાવો , વચન પાળો આપ્યા રે .

છાતી ન થડકી જગડુશાની , કર જોડડ્યા વિશ્વાસે રે ; 

તારા પગથારે પ્રાણ જશે તો , અવતાર સફળ થાશે રે .

દીધા પગથિયે બલિ પાડાના , દીધા વણિકે હરખે રે ;

ચાર પગથિયાં બાકી રહી  ગ્યા , મુખ માડીનું મલકે રે .

મુખ મલકાવી માવડી બોલી , બોલો બાલુડા મારા રે ;

મસ્તક હવે મૂકશો કોના , તૂટશે વચન તમારાં રે .

બે બે પત્ની ને પુત્ર વધેર્યો , પ્રાણ પોતાના દીધા રે ;

હરસિદ્ધિએ હેત વરસાવી , સૌને સજીવન કીધાં રે .

પરગટ પરચા પૂરે તું માડી , દરિયે દોર્યું દેતી રે ;

 

કળજુગમાં તું હાજરાહજુર , કોયલા ડુંગરે બેઠી રે .

નરસંગદાસને જીભલડી દીધી , જુનાગઢનો વાસી રે ;

દીધાં વિદ્યાનાં દાન તેં માડી ! ગાયા છંદ ચોર્યાસી રે .

હરસ મસાના દરદે માડી ! ભસ્મગિરિ પીડાતો રે ;

તલવાર તોળી શિશને છેદવા , ભગત તૈયાર થાતો રે .

હાજર થઈ તે હાકલ દીધી , વાંક - થોડો પહેરાયા રે ;

ભસ્મગિરિના હરસ - મસા , માડી તેં જ મટાડયા રે .

બાબરા ભૂતને હરાવી બાળે , પાલા ભૂતના પીધા રે ;

 

શૈલકુમાર પર રીઝી તું માડી ! ગામ બોતેરસો દીધાં રે ,

માડી તેં માગી રુધિરની ઝારી , સુદા શામલે આપી રે ;

દાન રુધિરના લઈને માડી , કષ્ટી સૌ એની કાપી રે ..

દશે દિશાએ દરિયો માડી ! ચરણ ધુવે તમારાં રે ,

હિંડોળે બેસી હાંક તું મારે , વાગે શંખ નગારાં રે .

અખંડ દીવો ઝળકે તારો , શોભે ભક્તોની ખાંભી રે ;

વીજળીવેગે વ્હારે ચડે તું , ઊમટે ભલે આંધી રે .

નંદપુર ધામે નારાયણી તે , સપને દર્શન દીધાં રે ;

વેરીસાલજી ગોહિલે ઉજ્જૈન , આવીને પૂજન કીધાં રે .

કરી કસોટી કરુણાળી તેં , અદેશ્ય કર્યું કંકુ રે ;

આંગળી કાપી તિલક કર્યું , મુખડું માનું મલક્યું રે .

ઉનાવા ધામે શિકોતર નામે , પૂજે સૌ ભક્ત ઉમંગે રે ;

સકરાબાપાની સાથે તું આવી , આવી ગૌમાતા સંગે રે .

રખિયાલમાં તું રંકજનોની , સદા કરે રખવાળી ;

હજારો વંદન છે હરસિદ્ધિ ! રાખજો લીલી વાડી રે .

પાંગળાને તું પાર ઉતારે , આંધળા આંખો પામે રે ;

રંક જનો તો બનતા રાજા , જ્યારે તું જુવે સામે રે .

કોઢિયા પામે કંચન કાયા , આવે બાલુડા બારણે રે ;

વાંઝિયા વલખે દ્વારે તમારા , પુત્ર તું દેતી પારણે રે .

‘ભકત જન ' વિનવે માડી ! વતન ગુજરાત ગામે રે ;

કોયલાવાળી કરજે કરુણા , આવ્યો છું તારા ધામે રે .

બોલીયે શ્રી હરસિદ્ધિ માત કી જય 

 

 લેખ સારો લાગ્યો હોય તો મિત્રો સાથે શેર કરો અને 

શ્રી માં હરસિદ્ધિ જરૂર લખજો.

 

Reference